پیشرفت ها و چالش های آلیاژ های تیتانیوم برای ایمپلنت های زیست پزشکی
در حالی که آلیاژ های تیتانیوم CP-Ti و Ti-64 به خاطر قدرت بالا، وزن کم و مقاومت خارق العاده در برابر خوردگی در ایمپلنت های پزشکی مورد ستایش قرار گرفته اند،آنها همچنین با چالش های مربوط به مقاومت به لباس و نگرانی های سیتوتوکسیکی به دلیل محتوای وانادیوم در Ti-64 روبرو هستند.این عوامل باعث شده اند که ترکیب های جدید آلیاژ تیتانیوم برای کاربردهای زیست پزشکی طراحی شوند.
مقابله با چالش ها
برای غلبه بر محدودیت های ایجاد شده توسط CP-Ti و Ti-64 ، محققان آلیاژ های ایمپلنت پزشکی بیولوژیکی نسل اول مانند Ti-6Al-7Nb و Ti-5Al-2.5Fe را معرفی کرده اند.این آلیاژ ها خواص مطلوب Ti-64 را حفظ می کنند در حالی که واندیم را از بین می برند تا نگرانی های سیتوتوکسیسیت را کاهش دهند.علاوه بر این، پیشرفت در تولید لایه افزودنی (ALM) امکان ایجاد ساختارهای تیتانیوم بسیار متخلخل را فراهم کرده است که بهتر با خواص مکانیکی استخوان انسان مطابقت دارد.تشویق رشد استخوان و کاهش اثرات محافظت از استرس.

استانداردهای جدید برای تولید تیتانیوم
تکامل فن آوری های تولید تیتانیوم نیاز به ایجاد استانداردها و مقررات جدید دارد.ASTM و سازمان بین المللی استاندارد سازی (ISO) با استانداردهای مانند ASTM F2989 برای MIM و ALM تیتانیوم پاسخ داده اند، که الزامات ترکیب شیمیایی را برای تضمین کیفیت و ایمنی ایمپلنت های تیتانیوم تعیین می کند.